Բաժանորդագրվեք araratnews-ի տելեգրամ ալիքին։
Ստյոպա Սաֆարյանն իր ֆեյսբուքյան էջում անդրադարձել է Վարդան Ղուկասյանի ու Մարտուն Գրիգորյանի հարաբերություններին։
Վարդան Ղուկասյանի ու Մարտուն Գրիգորյանի, նրանց թիմերի միջև կոնֆլիկտն այնքան հին ու բարդ է, որ այդ կոնֆլիկտին ծանոթ ցանկացած մեկը նրանց միավորումը տղայականության, արժանապատվության, ինքնասիրության դաշտերում անհավանական կհամարեր։ Ինքս, ԱԺ պատգամավոր եղած ժամանակ, առիթ եմ ունեցել քաղաքապետի ընտրությունների օրը Գյումրիում հետևել (կարծեմ հերթական մենամարտը 2011թ. էր) դրանց, երկու ախոյանների մրցակցության ու կոնֆլիկտի բարձր ինտենսիվությանը, ընդհուպ երբ քաղաքապետ Վարդան Ղուկասյանը, ապահովելու համար Մարտուն Գտիգորյանի երաշխավորված կապիտուլյացիան, իշխանական լծակների ու ուժային կառույցների գործադրմամբ քվեարկության վերջին ժամերին Գրիգորյանի շտաբներում ու թիմակիցների ավտոմեքենաներում խուզարկություններ էր ապահովել «զենք» առգրավելու պատրվակով։ Ճնշումներ էին գործադրվում նաև Մարտունի անմիջական հարազատների վրա, որոնք վստահված անձինք էին Վարդան Ղուկասյանի թաղում։ Այդ տևական դիմակայության մասին որքան պատմես՝ կպատմվի։
Թերևս անցյալի մուռն էր պատճառը, որ այս մի քարոզարշավում Մարտունը իրեն չզսպեց և Վարդան Ղուկասյանին անվանեց իշխանության ***-ը։ Հիմա բոլորը շունչները պահած սպասում են նրանց միավորմանը՝ կամ չիմանալով թշնամանքի մասին, կամ եթե նույնիսկ գիտեն՝ սպասելով, թե արդյոք Մարտուն Գրիգորյանը կհատի սեփական ու թիմակիցների արժանապատվության և ինքնասիրության կարմիր գծերը?
Կոնֆլիկտին քաջատեղյակները հասկանում են, որ դա տղայականության և թասիբի դաշտում հավասարազոր է ինքնասպանության, ու ոչ մեկ չի նայելու դրա փաթեթավորմանը՝ հանուն Գյումրիի, հայրենիքի, Արցախի կամ նույնիսկ արևմտյան Հայաստանի ազատագրման… Այդ միավորումը իր պրոյեկտումն է ունենալու նաև թիմերի ու ընտրազանգվածների վրա։ Այնպես որ վիճակը այնքան էլ պարզ չէ, իսկ «չկան հավերժ թշնամիներ, կան հավերժ շահեր» բանաձևն այնքան էլ հեշտ կիրառելի չի լինելու, այն էլ Գյումրիում….