ԱՄՆ-ում մեկ բարել նավթի արժեքը աշնան սկզբին կհասնի 150 դոլարի: Այս մասին գրում է Foreign Policy-ը։
Հոդվածում նշվում է, որ 2008 թվականից ի վեր երկրում վառելիքի նման գներ չեն եղել ու չնայած կարգավորող միջոցառումներին, չի կարողանա գների ռեկորդային բարձրացումից խուսափել չորս պատճառով։
Ըստ վերլուծության՝ առաջին պատճառը նավթամթերքի մշտական բարձր սպառումն է, որն ավանդաբար շուտով կավելանա, քանի որ ամերիկացիները տաք ամիսներին ավելի շատ են գնում արձակուրդի կամ մեկօրյա ճամփորդությունների:
Նավթի գների աճի երկրորդ պատճառը համարվում է նավթավերամշակման արդյունաբերությունը, որը դեռ չի վերականգնվել թույլ համաճարակային պահանջարկից հետո, որի հզորությունը դանդաղել է երկու տարվա սահմանափակումների ընթացքում։ Որոշ օբյեկտներ փակվել են՝ համաճարակի պատճառով նկատելով նավթավերամշակման հզորությունների անկումը 2019-ի վերջից՝ մարժայի կրճատման և ապագա անորոշ պահանջարկի պատճառով: «Ընկերությունները չեն պարտավորվել կառուցել նոր նավթավերամշակման գործարաններ, քանի որ ապագայում ավելի ցածր պահանջարկի ռիսկը չի արդարացնում կապիտալ ծախսերը: Արդյունքում՝ սպառման ներկայիս բումը հանգեցրել է նրան, որ ապրանքների պահանջարկը՝ թե՛ բենզինի, թե՛ դիզելային վառելիքի նկատմամբ, գերազանցում է վերամշակման հզորությունը»,- նշել է հոդվածի հեղինակը։
Գների աճի երրորդ պատճառը պատմության մեջ պահեստից նավթի ամենաբարձր սպառման տեմպերն են, ինչը լրացուցիչ պահանջարկ է ստեղծում։ «Կտրուկ նվազումը ցույց է տալիս, որ ուժեղ պահանջարկը կշարունակվի, նույնիսկ եթե սպառումը թուլանա, իսկ ընկերությունները ստիպված կլինեն շարունակել նավթ գնել՝ իրենց պաշարները լրացնելու համար: Սա ներառում է ԱՄՆ ռազմավարական նավթային պաշարը, որից Բայդենի վարչակազմը նախատեսում է 2021 թվականի հոկտեմբերից մինչև 260 միլիոն բարել թողարկել: Այս տարվա հոկտեմբերի պահուստը կհամալրվի այս աշնանը, ինչը գների վրա բարձր ճնշում կգործադրի, քանի որ շուկան գրավում է լրացուցիչ պահանջարկը»,- բացատրել է հեղինակը:
Նավթամթերքի գնի բարձրացման վերջին գործոնը վառելիքի շուկայում շատ ցածր առաջարկն է, որը ավելի է սրվում հակառուսական պատժամիջոցների պատճառով։ Ամերիկյան ընկերությունները հուլիսին և օգոստոսին պատրաստվում են արդյունահանումն ավելացնել օրական 720 հազար բարելով, ՕՊԵԿ-ի երկրները՝ օրական 600 հազար բարելով, սակայն այդ ջանքերը բավարար չեն լինի։