Հունաստանի աջակցությամբ Թուրքիան լոբբինգ է անում ԵԱՀԿ գլխավոր քարտուղարի պաշտոնում Էրդողանի վստահելի անձի նշանակման համար, գրում է Nordic Research Monitoring Network-ը։
Թուրքիան և Հունաստանը որոշել են համագործակցել ԵԱՀԿ-ում կարևորագույն ղեկավար պաշտոնների համար պայքարում։ Թուրքիան ձգտում է գլխավոր քարտուղարի պաշտոնին, մինչդեռ Հունաստանը ձգտում է իր թեկնածուին նշանակել որպես Ժողովրդավարական հաստատությունների և մարդու իրավունքների գրասենյակի (ԺՀՄԻԳ) տնօրեն։
ԵԱՀԿ գլխավոր քարտուղարի պաշտոնում Թուրքիայի թեկնածուն հակասական նախկին դիվանագետ Ֆերիդուն Սինիրլիօղլուն է։ ՄԱԿ-ում Թուրքիայի մշտական ներկայացուցչի պաշտոնավարման ընթացքում նա Հունաստանին մեղադրել էր Էգեյան ծովում կղզիների ապառազմականացման խախտման մեջ, ինչպես պահանջվում է Լոզանի և Փարիզի հաշտության պայմանագրերով, և ՄԱԿ-ում բողոք է ներկայացրել Հունաստանի դեմ։
Սինիրլիօղլուն՝ Էրդողանի վստահելի դաշնակիցը, որն ունի վիճահարույց անցյալ ԴԱԻՇ-ի հետ, ՄԱԿ-ի գլխավոր քարտուղար Անտոնիո Գուտերեշի կողմից 2023 թվականի ապրիլի 25-ին նշանակվել է Աֆղանստանի հատուկ համակարգող: Սինիրլիօղլուի նշանակումը լուրջ մտահոգություններ առաջացրեց՝ կապված ԴԱԻՇ-ի հետ գաղտնի բանակցություններում նրա ենթադրյալ մասնակցության և այլ գաղտնի գործողությունների հետ, ինչը ֆինանսական շահույթ էր բերում ԴԱԻՇ-ի կողմից վերահսկվող նավթից:
2014 թվականին Սինիրլիօղլուն ներգրավված էր Մոսուլում Թուրքիայի գլխավոր հյուպատոսության և նրա անձնակազմի՝ ԴԱԻՇ-ին կանխամտածված հանձնման դավադրության մեջ, ինչի հետևանքով նրանք պատանդ էին պահվում ԴԱԻՇ-ի կողմից: Այս քայլը, իբր, եղել է ԴԱԻՇ-ի հետ բանակցությունները հեշտացնելու ռազմավարության մի մասը, որը հանգեցրել է ԴԱԻՇ-ի ձերբակալված գրոհայինների ազատմանը թուրքական բանտերից և մաքսանենգ նավթից ստացված ֆինանսական շահույթին: Մոսուլում այն ժամանակ գլխավոր հյուպատոս Օզթուրք Յըլմազը մեղադրել է Թուրքիայի կառավարությանը պատանդներ վաճառելու մեջ՝ Սիրիայում ԴԱԻՇ-ի նավթից շահույթ ստանալու համար: Նա հայտնել էր, որ իր բազմաթիվ փորձերը՝ ստիպելու թուրքական իշխանություններին օդային հարվածներ հասցնել ԴԱԻՇ-ի առաջխաղացող զորքերին, անտեսվել են, իսկ նրա կողմից Անկարա ուղարկված հրատապ հեռագրերն անհետացել են, ինչն էլ վկայում է Սինիրլիօղլուի՝ իրավիճակը քողարկելու ներգրավվածության մասին:
Սինիրլիօղլուն Էրդողանի համար գաղտնի գործողություններ իրականացնելու երկար պատմություն ունի, ներառյալ օտար դրոշով գործողության քննարկումը, որպեսզի արդարացվեր 2014 թվականին Սիրիա ռազմական ներխուժումը: Նա նաև ակտիվ մասնակցություն է ունեցել 2021 թվականին Էգեյան ծովի որոշ կղզիների նկատմամբ Հունաստանի ինքնիշխանությունը վիճարկելու համար Թուրքիայի նկրտումների գործում:
Ըստ Security and Human Rights Monitor-ի՝ Սինիրլիօղլուն գլխավոր քարտուղարի պաշտոնի համար հինգ մրցակից ունի՝ Սերբիայում ԵԱՀԿ առաքելության ղեկավար Յան Բրաատուն Նորվեգիայից, Եվրոպայի և Ալբանիայի արտաքին գործերի նախարար Իգլի Հասանին, ԵԱՀԿ-ում Նիդեռլանդների մշտական ներկայացուցիչ Քրիստոֆ Կամպը, Աշղաբադում ԵԱՀԿ առաքելության ղեկավար Ջոն Մաքգրեգորը Կանադայից և ԵԱՀԿ գործող նախագահի հատուկ ներկայացուցիչ և Ուկրաինայում ԵԱՀԿ ծրագրերի համակարգող Մարսել Պեսկոն՝ Սլովակիայից։
Սինիրլիօղլուին Աթենքի աջակցության դիմաց Անկարան ԺՀՄԻԳ-ի տնօրենի պաշտոնում աջակցում է Հունաստանի արտաքին գործերի նախարարության իրավախորհրդատու, իրավական բաժնի ղեկավար Մարիա Թելալյանին։ Անցյալ տարի ԺՀՄԻԳ-ի, ԵԱՀԿ ԽՎ-ի և ԵԽԽՎ-ի համատեղ առաքելությունը հրապարակել է 2023 թվականի մայիսի 14-ին Թուրքիայում կայացած ընտրությունների վերաբերյալ եզրակացություններ և վերջնահանգումներ, որոնց համաձայն՝ ընտրություններն արդար չեն եղել։
Ակնկալվում է, որ Թուրքիայի թեկնածուն կստանա Ռուսաստանի աջակցությունը։ Այս դեպքում Թուրքիան նաև պետք է ակնկալի ԱՄՆ-ի և ԵՄ-ի աջակցությունը։ Ավելին, Հունաստանի հետ համատեղ ջանքերի շնորհիվ Կիպրոսը վետո չի կիրառի, չնայած կիպրոսցի հույների դժգոհություններին։ Ըստ թուրքական լրատվամիջոցների՝ Անկարան փորձում է Սինիրլիօղլուի համար աջակցություն ստանալ նաեւ Հայաստանից։ Բացի այդ, հանձնարարականներ են ուղարկվել դեսպանատներին՝ ակտիվորեն խթանելու նրա թեկնածությունը՝ ընդգծելով Թուրքիայի և Հունաստանի գործընկերությունը։