Բաժանորդագրվեք araratnews-ի  տելեգրամ ալիքին։

Երևանի ավագանու ՔՊ խմբակցության անդամ Նատալի Սինորյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է․

Առավոտից երեկո իրենց պատռող եպիսկոպոսներից տեսնես քանի՞սն են պահում ստորև նշված դրույթները:

Հայ Առաքելական Եկեղեցում կուսակրոն քահանայի (վանական հոգևորականի) առաքելությունը ընթանում է որոշակի կանոններով ու սահմանափակումներով, որոնք կապված են նրա կարգավիճակի, եկեղեցական ուխտի և վանական կյանքի պահանջների հետ։ Ահա հիմնական արգելքներն ու ինքնասահմանափակումները, որոնք վերաբերում են կուսակրոն քահանային.

Հիմնական արգելքները`

1. Ամուսնության արգելք

Կուսակրոն քահանան երդվում է մինչև կյանքի վերջ մնալ ամուրի։ Նրա կարգավիճակը անհամատեղելի է ամուսնության, ընտանիք կազմելու կամ որևէ սիրային կապի հետ։

2. Ընտանեկան կյանքի արգելք

Քանի որ նա հրաժարվում է ամուսնությունից, նա չի կարող ունենալ կենսաբանական զավակներ կամ մտնել ընտանիք վարելու իրավահավասար հարաբերությունների մեջ։

3. Աշխարհիկ ունեցվածքի և հարստության կուտակման սահմանափակում

Վանական քահանաները պետք է խուսափեն նյութական հարստությունից, ունեզրկությունից են վկայություն տալիս։ Նրանցից պահանջվում է ապրել պարզ, զուսպ, ասկետիկ կյանքով՝ նյութական կենցաղից հրաժարված։

4. Քաղաքական կամ կուսակցական գործունեության արգելք

Հայ Առաքելական Եկեղեցին կուսակրոն քահանաներին խստորեն հորդորում է չմասնակցել քաղաքական գործընթացներին, կուսակցությունների անդամ չլինել և իշխանական դերեր չստանձնել։

5. Աշխարհիկ զվարճանքներից խուսափում

Կուսակրոն քահանաներից սպասվում է, որ նրանք զերծ կմնան աշխարհի շեղող հաճույքներից՝ այդ թվում ժամանակավրեպ ժամանցից, անհարկի սոցիալական ու հրապարակային երևալու ձգտումից։

6. Հնազանդության ուխտի պահպանում

Կուսակրոն քահանան գտնվում է վերադաս եկեղեցական իշխանության հնազանդության ներքո։ Նա չի կարող ինքնագլուխ որոշումներ ընդունել՝ ի հակադրություն վերադասի կամ եկեղեցու կանոնակարգերի։

7. Վանական կարգապահության խախտման արգելք

Նա պետք է պահի վանական կարգի բոլոր կանոնները՝ ներառյալ պարբերական աղոթքներն ու ծոմապահությունը։ Ցանկացած շեղում կարող է դիտարկվել որպես ուխտազանցություն։

Կուսակրոն քահանայի ծառայությունը ընկալվում է որպես ամբողջական նվիրում Աստծուն, հետևաբար այդ նվիրվածությունն արտահայտվում է ոչ միայն արարողակարգով, այլև՝ կենսակերպով։

Արգելքները չեն դիտվում որպես սահմանափակումներ, այլ՝ որպես հոգևոր ազատության և ներքին մաքրության պայմաններ։