Փաստորեն, Ղարաբաղն արդեն մեկ ամիս է, ինչ շրջափակման մեջ է այն պահից, երբ Ադրբեջանի կառավարության կողմից աջակցվող մի խումբ ցուցարարներ սկսեցին ցույցեր անցկացնել անկլավը Հայաստանին և մնացած աշխարհին կապող միակ ճանապարհին: Դրա հետևանքով ճանապարհի երթեւեկությունը գործնականում դադարեցվել է, իսկ Ղարաբաղում բնակվող տասնյակ հազարավոր էթնիկ հայերը շրջափակվել են։
Գրում է The Economist–ը։
Շրջափակման անմիջական նպատակը Ստեփանակերտ տանող ճանապարհին ադրբեջանական անցակետերի տեղադրումն է։ Սակայն այդ քայլը հանդիսանում է միջազգային բարենպաստ միջավայրից օգտվելու Ադրբեջանի ավելի լայն ձգտումների մի մասը:
Ռուսաստանը խորացել է Ուկրաինայի հարցում։ Ռուս խաղաղապահները, որոնք տեղակայված են 2020 թվականի հրադադարի համաձայն, պետք է ապահովեն ճանապարհը, բայց անզոր են։ ԵՄ-ն աջակցել է էներգակիրներով հարուստ Ադրբեջանին՝ որպես եվրոպական մայրցամաքը ռուսական գազից կտրելու իր ռազմավարության մաս:
Շրջափակման դեմ միջազգային ճնշումն ուժեղացել է, սակայն պարոն Ալիևը անդրդվելի է։ «Ոչ ոք չի կարող ազդել մեզ վրա։ Կան որոշ հեռախոսազանգեր և հայտարարություններ, բայց մենք դրանց ուշադրություն չենք դարձնի»,- ասել է նա անցյալ ամիս։
«Էկոակտիվիստների» գործողությունները շարունակում են տարածված մնալ ադրբեջանցիների շրջանում, քանի որ դրանք համարվում են ռուսական խաղաղապահ առաքելության խաթարում:
Սակայն հայերը տեղում ասում են, որ ճնշումը չի աշխատի։