07.12. 1988թ.

34 տարի առաջ երկրաշարժը ցնցեց հայոց հողն ու ավերակ դարձրեց բազմաթիվ շեն ու շինություններ, ցավալիորեն ունեցանք նաև հազարավոր թանկ զոհեր, անօթևան մնացին շատ ընտանիքներ։ Արհավիրքը համազգային ողբերություն էր, որի անբուժելի ցավը մինչ այսօր էլ դեռ մխում է։ Սակայն մեր ժողովուրդը, որն իր բազմադարյան պատմության մեջ բազում կորուստներ էր ունեցել, այս անգամ էլ կարողացավ իր կորացած մեջքն ուղղել և շարունակել պայքարը՝ շնորհիվ աննկուն կամքի, միասնականության։ Այդ դժվարին պահին մեզ օգնության ձեռք մեկնեցին և մեր ազգային ցավին զորավիգ եղան բարի կամքի մարդիկ՝ աշխարհի տարբեր ծալքերից։

Մեր նահատակաց սուրբ հոգիները հիմա ևս մեզ միասնության կոչ են անում, որպեսզի մենք միասնական կարողանանք դիմագրավել հետագա փորձություններին:

Հավերժ խոնարհում:

691